Hall of Fame

Olaf Pride bruine hengst, geboren op 13 maart 1973 van Mucho Pride 1.16,6 (v. Star's Pride u. Gracious Wick) uit Juliana Axkit geen rec. ( v. Axkit Hollandia u. Bella Spencer v. Spencer Hollandia) Fokkers: W. Leeuwenkamp en G. Venneman te Nederhorst ter Berg

Olaf Pride met Manus Bouwhuis in Hilversum

Hieronder een stuk uit een artikel over Olaf Pride, gepubliceerd in het blad "Draver & Volbloed ", voorjaar 1978. De auteur is onbekend.

Een lekkere brutale jongen werd Paard van het Jaar 1977
In 1977 brak de toen vierjarige draverhengst Olaf Pride, zoon van de hengst Mucho Pride en de merrie Juliana Axkit, definitief door. Velen waren daarvan ook al overtuigd voor het jaar 1977 aanbrak, maar vorig jaar snelde de jonge crack overtuigend van de ene naar de andere overwinning. Uit vijftien starts zegevierde Olaf Pride niet minder dan twaalf keer. Belangrijke overwinningen waren die in de Grote Fokkers-prijs, het klassieke H. van Wickevoort Crommelin Memoriaal, de Sprinters-prijs der Vierjarigen, het Kampioenschap der Vierjarigen en de interland Belgie-Nederland. In het befaamde Greyhound Rennen te Monchen-Gladbach werd hij alleszins eervol derde achter de wereldcracks Hadol du Vivier en Pershing. Olaf Pride bracht zijn record omlaag tot 1.17.8a en verdiende tot nu toe voor zijn eigenaren, de gebroeders Hogervorst uit Utrecht, het respectabele bedrag van Hfl. 129.375. De man, die deze hengst naar dit hoge niveau bracht, was de Hilversummer Manus Bouwhuis. Met hem spraken wij over zijn grote crack en over tal van andere zaken, die de drafsport tot zo'n boeiende zaak maken.

Moeizaam begin
Een gure februarimorgen, waarin wat stuifsneeuw het toch al koude verblijf in de buitenlucht nog onaangenamer maakt, is het decor van ons gesprek met de 36-jarige beroepstrainer-pikeur Manus Bouwhuis, gehuwd en vader van twee dochters (elf en acht jaar jong) en een zoon (een jaar oud). In het gesprek is Bouwhuis, zoals velen hem kennen, rad van tong, vlot zoals altijd. Een valpartij met een wat al te onstuimige leerling in de drafleer heeft hem ten dele buiten gevecht gesteld. Een onwillige spier houdt hem tijdelijk van het sulkyzitje. Het geeft uw scribent de mogelijkheid om onder het genot van een bak koffie met Manus Bouwhuis over tal van zaken van gedachten te wisselen.
Uiteraard komt het gesprek direct op Olaf Pride, die we even tevoren in een beste conditie voor de kar hebben gezien om de gebruikelijke lichaamsbeweging te krijgen. Manus: "In mei gaat hij weer aan de slag. Aanvankelijk hadden we het idee al in april te beginnen, maar het is zo'n kwakkelwinter, dat we zijn rentree nog maar even iets hebben uitgesteld. Het maakt ook niet zo heel veel uit. Integendeel, het is misschien wel beter, dat we wat aan de late kant zijn, want ons grote doel is het Europese Kampioenschap der Vijfjarigen, en dat wordt dit jaar pas erg laat gehouden. De datum is 6 oktober, in Rome. Dat wordt waarschijnlijk wel vliegen, want zo'n eind met de auto is welhaast een onmogelijkheid. Verder hopen we te starten in de interlands en als de vorm er is hopen we ook aan de Gouden Zweep deel te nemen, al komt die koers misschien iets te vroeg. Mogelijk zoeken we ook enkele grote koersen voor hem in Duitsland uit. Voorop staat echter, dat we dit jaar nog niets forceren. Normaal gesproken moet 1979 zijn top worden.

Brutaal
Wat is Olaf Pride eigenlijk voor een paard? Manus: „Het is een lekkere brutale jongen, niet gemeen, maar lekker fris. Als twee- en driejarige was hij in de koers nogal bruut, maar hoe ouder hij wordt, des te beter gaat het. Hij begint nu goed te begrijpen wat er eigenlijk van hem verwacht wordt. Als tweejarige was hij nogal pacerig, maar ook dat is steeds beter geworden. Hij gaat nu op erg weinig gewicht. Het is een allrounder, hij heeft vorig jaar over alle afstanden gewonnen, maar over 2500 meter is hij zo ongeveer op z'n best. Vorig jaar liep 'ie 1,17,8a, maar ik dacht, dat hij dit jaar ouder normale omstandigheden op Duindigt wel in de 1.16 moet kunnen komen."
Veel van zijn koersen heeft Olaf Pride met grote tot zeer grote voorsprong gewonnen. Waarom eigenlijk? Manus: „In zijn laatste koersen hebben we overtuiging willen kweken voor de hengstenkeuring, want we wilden graag, dat hij goedgekeurd zou worden. Inderdaad werd hij goedgekeurd en ach, we hadden eigenlijk niet anders verwacht. Ze konden moeilijk om hem heen. Hij staat vooralsnog echter niet ter dekking, we concentreren ons op het koersen. Maar mocht er zich iets voordoen - dat hopen we natuurlijk niet - dan hebben we het dekken achter de hand."

Greyhound-Rennen
Met zijn koers in Mönchengladbach is hij wel opgevallen, dacht ik? Manus: „Dat is wel het geval, ja. Van start af hoopte ik derde of vierde paard te liggen, maar in de eerste bocht lag ik achterover op de kar in koppositie met Hadol du Vivier naast me. Ik heb hem toen iets teruggenomen, want ik was erheen gegaan om derde te worden. Dat was verstandig, want tegen Hadol du Vivier en Pershing in topvorm is geen kruid gewassen. Die twee liepen er inderdaad uit, maar ik werd even gemakkelijk derde. Na afloop werd Jean René Gougeon op de pers-conferentie naar dat Hollandse paard gevraagd. Wat hij ervan vond? Hij antwoordde toen, dat een paard, dat op de eerste vijfhonderd meter Hadol voorbleef, een goed paard moest wezen. Tijdens de Giganten-meeting won Olaf Pride een andere koers en ook toen had Jean René lovende woorden. Dat is toch wel leuk. Ook voor zijn vaste verzorger Gerard Kolman, die dag in dag uit met 'm optrekt. Toen 'ie in Mönchengladbach moest koersen, ging hij drie dagen tevoren daarheen. Gerard gaat dan mee, een goede zaak.

Sloot
Heb je nog inspraak gehad bij de aankoop? Manus: „Toen ze 'm gekocht hadden vroegen de eigenaren of ik ook even kwam kijken. 't Was een lekkere brutale hond. Ik zei: "jongens wat kan je voor die f 2.700,- nou gebeuren?" Ze waren nog met z'n drieën ook. 't Was wel een rakker hoor, want hij joeg je zo het land uit. Er waren al eerder kopers geweest, één joeg hij zelfs de sloot in. Toen ging de koop niet door en hadden we geluk. We hebben 'm vrij laat beleerd, maar toch liep hij als tweejarige al 1.21. We zijn toen zeven keer met 'm gestart en hij werd derde in de Jonker-prijs en ook derde in de Produktendraverij. Als driejarige won hij zevenmaal achtereen, maar in de Sweepstakes - die ik vast dacht te winnen - sloeg het noodlot toe. Aan de overkant gingen we ten aanval, we zetten aan om Olafski Itenska te pakken, maar opeens vloog hij naar buiten. Tot aan de finish heeft hij alleen nog maar lopen zoeken en desondanks werd hij toch nog tweede. De volgende dag hebben we hem laten onderzoeken en toen bleek, dat een knieband vastzat. Opereren was de enige oplossing, maar we wilden toch graag in de Derby starten. We hebben dat gedaan, maar het haalde niets uit. Dat was een enorme teleurstelling. Een week later heeft dokter Offereins hem geopereerd. En met succes. Zo'n operatie komt wel vaker voor. Ook Henri Buitenzorg en Jojo Buitenzorg hebben het aan de hand gehad. Vorig jaar heeft Olaf best gekoerst. In iets meer dan dertig starts zo'n f 130.000,- verdienen, da's toch niet kinderachtig."

Paard van het Jaar
Had je verwacht, dat hij tot Paard van het Jaar zou worden gekozen? Bouwhuis: „Toen de strijd om de titel begon had ik er wel hoop op, maar toen Kees Verkerk ineens weer alles achtereen won, dachten we dat hij het zou worden. Het publiek heeft echter toch Olaf Pride gekozen en dat was een aangename verrassing. Kijk, we hadden natuurlijk met Olaf door kunnen koersen, maar ondanks het feit, dat 'ie nog goede vorm had, hebben we 'm op rust gezet. Dat ging in goed overleg. De eigenaren hebben gezegd: Manus, doe alsof het je eigen paard is, maar we overleggen toch altijd."

Nieuwe accomodatie
Tot slot van mijn bezoek brengen we nog een half uurtje door op het nieuwe entrainement, dat aan de zuidoostkant van het Sportpark snel zijn voltooiing nadert. Met zo'n veertig paarden in training is Bouwhuis hard aan deze nieuwe accommodatie toe. Voor Olaf Pride is al een fraaie hengstenbox gereserveerd. Om van daaruit met zijn „meester" een nieuwe krijgstocht langs nationale en internationale koersbanen te beginnen. We wensen ze veel succes, Manus Bouwhuis. En Olaf Pride.

Tot zover het stuk uit het artikel over Olaf Pride, gepubliceerd in het blad "Draver & Volbloed ", voorjaar 1978. Het gedeelte over Manus Bouwhuis is te lezen op zijn pagina onder Geschiedenis/Mensen.

Hoe ging het verder met Olaf Pride?
Door blessures heeft Olaf Pride de hoge verwachtingen niet waar kunnen maken. De hengst startte niet in het Europese Kampioenschap der Vijfjarigen in Rome. Daarin waren andere "Prides" onze vertegenwoordigers: Orma Pride en Opulent Pride. Zonder succes overigens.
Toch begon Olaf Pride goed als 5-jarige in het jaar 1978. Hij maakte zijn jaardebuut in mei met een overwinning in Hilversum. Twee weken later werd hij tweede op Duindigt en weer twee weken later won hij de Gouden Zweep in Groningen. Met een vliegende eindsprint klopte hij de in topvorm verkerende Manza Buitenzorg met Jan Wagenaar. Half juni werd Olaf vierde op Duindigt. Hij had een blessure opgelopen en kwam daarna niet meer aan de start.
Pas twee jaar later kwam de hengst weer in de baan. Als 7-jarige startte hij tussen half mei en half oktober 13 keer en had alle keren geld. Driemaal wist hij te winnen. Zijn best betaalde prestatie was een tweede plaats achter Nanouk in de Gouden Zweep.
Het jaar daarop koerste Olaf slechts 10 keer en won daarbij tweemaal. Eén overwinning springt erboven uit, want dat was het Kampioenschap der Nederlandse Paarden op Duindigt, dat hij won in 1.18,9 over 2.600 m, vóór Rainier Gallant, Nanouk en Nestar Dear.
Als 9-jarige startte Olaf Pride niet en pas als 10-jarige was hij weer voldoende opgeknapt om te koersen. In de zomer van 1983 koerste hij vijfmaal en wist daarbij één keer te winnen in een evenaring van zijn recordtijd: 1.17,8 over 1.609 m. In zijn laatste koers werd hij uitgeschakeld en kwam in dat jaar niet meer aan de start.
In 1984 werden nog 9 starts gemaakt, meer dan een derde en een vijfde plaats kon Olaf niet meer bereiken. Wel verbeterde hij nog zijn record tot 1.17,2.

Gewonnen topkoersen van Olaf Pride
Hij won o.a.
Als 3-jarige:
- de Toekomstprijs

Als 4-jarige:
- de Grote Fokkersprijs,
- de Sprintersprijs der 4-jar.
- het Kamp. der 4-jar.
- het Van Wickevoort Crommelin Mem. 1977
- de 4-jarigen afdeling Belgie-Holland 1977
Paard van het jaar 1977

Als 5-jarige:
de Gouden Zweep 1978

Als 8-jarige:
het Kamp. Ned. Paarden 1981

Koerscarrière Olaf Pride in beeld

Boven: Olaf Pride en Manus in Groningen.

Boven: Olaf Pride met Manus Bouwhuis bezig aan het
voorwerk op Duindigt 18 juli 1976.
Hij droeg als jong paard twee paar schoenen en toe-weights.

Boven: Olafski Itenska (A. v.d. Blonk) blijft Olaf Pride voor
in de Sweepstakes Hengsten.

Boven: Olaf Pride (M. Bouwhuis) wint afgetekend de
Sprinters-prijs der 4-jarigen in 1977, voor Opulent Pride (P. Smit).

Boven: Olaf Pride wint een Supertrio, vóór Nescio.

Boven: Olaf Pride zegeviert hier te Groningen
in de Lullwater Victory-prijs.

Boven: Olaf Pride en Manus Bouwhuis.

Boven: Olaf Pride (M. Bouwhuis) troeft geheel aan de buitenkant
van de baan Manza Buitenzorg af en wint de Gouden Zweep 1978.

Boven: Olaf Pride in handen van Manus Bouwhuis
op weg naar de baan van Duindigt.

Boven: Olaf Pride (links met Manus Bouwhuis) komt een neuslengte
tekort om de Gouden Zweep 1980 te winnen. Nanouk (rechts
met Martin Vergay) wint de koers en de zweep.
In 't midden loopt Kees Verkerk.

Boven: Olaf Pride (M. Bouwhuis) wint de Nurburgring-prijs,
op 30-7-1980, voor Nicole H (nr.5) en Opulent Pride (rechts).

Boven: Kampioenschap Ned. Paarden 1981:
Olaf Pride (nr.5 met Manus Bouwhuis) op weg naar de winst,
voor Rainier Gallant (nr.15), Nanouk (nr.3), Orlaya Dear (nr.6) en de rest.

Boven: Olaf Pride (M. Bouwhuis) gaat hier het Kampioenschap
der Nederlandse Paarden 1981 winnen, voor
Rainier Gallant (H. van Dijk) en Nanouk (M. Vergay).

Boven: Nogmaals vanuit een andere camera-positie:
Olaf Pride (M. Bouwhuis) gaat hier het Kampioenschap
der Nederlandse Paarden 1981 winnen voor
Rainier Gallant (H. van Dijk).

Boven: Olaf Pride en Manus Bouwhuis bezig aan de ereronde
na het behalen van het Kamp. Ned. Paarden 1981.

Boven: Olaf Pride en Manus Bouwhuis tijdens het voorrijden
op Duindigt eind jaren zeventig.

Boven: Olaf Pride en Manus in 1978.

Boven: Olaf Pride en Manus in 1978.

Videobeelden
We hebben filmbeelden van het Gouden Zweep van 1978, waarin Olaf Pride Manza Buitenzorg weet te kloppen. Click op onderstaande camera voor de beelden. Helaas zonder gesproken commentaar. We zien eerst de favorieten Manza, Olaf en Jaspis na elkaar in beeld. Dan de koers. Op het laatst lijkt Manza in het midden te gaan winnen, maar helemaal aan de buitenkant komt Olaf Pride opzetten. Hij lijkt de auto met de filmcamera te willen inhalen. Prins Bernhard reikt de Gouden Zweep uit aan Manus Bouwhuis.

Afstamming
Olaf Pride is het meest winnende product van zijn vader Mucho Pride, en hij wordt gevolgd door Emulate Princess, Uwe en Opulent Pride.
Moeder Juliana Axkit bracht 16 producten, waarvan, naast Olaf Pride, ook Ramzes, Sylvia de Leur, Zanzibar en Happy Buitenzorg het goed hebben gedaan met winsommen tussen 30.000 en 60.000 gulden. Door haar goede productie kreeg Juliana Axkit genoeg punten voor de eretitel Elitemerrie.

Olaf Pride als vaderpaard
Hij kreeg 32 producten, waarvan de helft in de baan is gekomen. De beste waren de hengst Ambar (1.17,1 - Hfl. 70.000), gevolgd door Colaf Pride (1.17,3 - Hfl. 20.000) en Alida van Imca (1.18,3 - Hfl. 17.500).